از واردات سنجاق قفلی تا واردات سند آموزشی کشور! (نفوذ خاموش)/فاطمه رضاپور
در سپتامبر ۲۰۱۵ (شهریور ۹۴)، اهداف دستور کار مبانی توسعه‌ی پایدار ۲۰۳۰ که ۱۷ هدف اصلی و ۱۶۹ هدف فرعی دارد جهت اقدام عملی همه‌ی کشورها برای تحقّق حکومت یک‌پارچه در سازمان ملل ارائه شد. ایران نیز از کشورهای شرکت کننده در این اجلاس بود که متعهد به اجرای این سند شد و پس از آن سند ملی آموزش ۲۰۳۰ جمهوری اسلامی ایران با مدیریت و برنامه‌‌ریزی دفتر یونسکو با تشکیل ۳۰ کارگروه تخصّصی تدوین، آماده و در تاریخ ۲۰ آذر ۹۵ با حضور وزرای آموزش و پرورش و علوم رونمایی شد و هدف آن ترسیم سیاست‌های آموزشی کشورهای عضو یونسکو از جمله ایران، بین سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۳۰ بود.
در چارچوب عمل ۲۰۳۰، به واژه‌هایی همچون شهروند جهانی و برابری جنسیتی اشاره شده که این مباحث از سوی برخی صاحب‌نظران و کارشناسان به‌ویژه در شورای عالی انقلاب فرهنگی مورد نقد است و حتّی برخی معتقدند که تصویب و اجرای این سند دگرگونی‌های بسیاری را در آموزش کشور ایجاد خواهد کرد که از جمله‌ی آن می‌توان به حذف کلیشه‌های جنسی و ارائه‌ی آموزش‌های جنسی به کودکان و حذف برخی مفاهیم قرآنی و ارزشی از کتاب‌های درسی به بهانه‌ی ترویج صلح و نبود خشونت اشاره کرد.
در سند ۲۰۳۰ در ظاهر عبارات خوبی مانند آموزش و توسعه‌ی پایدار به کار برده شده، امّا آن‌چه که عملاً از آن به دست می‌آید تغییر باورهای مردم و هماهنگ کردن نسل آینده با سیاست‌های نظام سلطه‌ی سرمایه‌داری تحت عنوان نظم جهانی است.
به گفته‌ی استاد رحیم پور ازغدی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، بر اساس سند ۲۰۳۰ در مدارس ما هم‌جنس‌بازان می‌توانند کلاس آموزشی داشته باشند ولی در مورد دین نمی‌توان صحبت کرد. کشورهای سلطه‌گر می‌خواهند آموزش و پرورش را بر اساس اندیشه‌ی سکولار بنا کنند و میگویند دولت نباید از مذهب حمایت کند و در قانون اساسی نباید نامی از دین رسمی وجود داشته باشد و دین را یک مسأله‌ی شخصی مانند علاقه به رنگ‌ها و غذاها می‌دانند و میگویند دین نه تنها در حوزه‌ی سیاست بلکه در تعلیم و تربیت نیز نباید دخالت کند. آن‌ها می‌خواهند سبک زندگی خودشان را بر ما تحمیل کنند و بلایی که سر غرب آمده سر ما هم بیاورند به طوری که در غرب چیزی به نام ازدواج وجود ندارد که می‌خواهند آن را از کودکی به فرزندان ما بیاموزند و دولت ما باید هر ساله بابت چگونگی پیشرفت در این آموزش به آن‌ها پاسخ‌گو باشد.۲۰۳۰ یک برجام فرهنگی است که خواسته‌ی آن‌ها یک طرفه اجرا می‌شود. طبق قانون، هر قراردادی که موجب تسلّط بیگانه بر منابع اجتماعی، سیاسی و اقتصادی شود خلاف و شرعاً حرام است زیرا کاپیتولاسیون آموزشی-فرهنگی به شمار می‌آید.
گذشته از تمام ایرادات محتوایی و قانونی و نقدهایی که به این سند وارد است، بحث بر سر نفوذ جریان‌ها و منابع روشنفکری و سکولار در فضای آموزشی و تربیتی کشور بر مبنای آموزه‌های غربی و هدف قرار دادن هویت ایرانی- اسلامی است. چنان‌که رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی،۲۰۳۰ را یک جریان نفوذ خاموش فرهنگی برای استحاله و دین زدایی از جوانان می‌داند.
این برنامه در سطح جهانی تدوین و تصویب شده، در سطح منطقه‌ای مورد تقسیم کار قرار گرفته و در سطح ملّی تدوین و اجرا می‌شود و در سطح جهانی، منطقه‌ای و ملّی مورد نظارت و ارزیابی قرار می‌گیرد. کارگروه ملّی آموزش ۲۰۳۰ موظّف است گزارش پیشرفت کار و نحوه‌ی همکاری دستگا‌ه‌های ذیربط را سالانه به هیئت وزیران و گزارش نهایی را به کمیسیون ملّی یونسکو برای ارسال به مرجع بین‌المللی مربوطه ارائه کند. یعنی هر سال باید داده‌های اطّلاعاتی آموزشی و پرورشی کشور را در اختیار خارجی‌ها بگذاریم نگران از این که این اطّلاعات در اختیار نهادهای جاسوسی دنیا و به‌ویژه سیا و موساد قرار گیرد، آن‌گونه که قبلاً رخ داده است. به عبارت دیگر مستشاران خارجی باید به آموزش و پرورش ما نظارت کنند.
ارسال اطّلاعات دقیق در مسائل آموزشی و اجتماعی به سازمان ملل مانند مسائل هسته‌ای است که قرار بود سازمان ملل نظارت کند و گفتند به آمریکا نمی‌گوییم در حالی که این سازمان نوکر آمریکاست. ما باید به بانک جهانی، یونسکو و یونیسف گزارش دهیم. تمام اطّلاعات آموزشی، منابع، محتواها، معلّمان، آموزش‌گیرندگان و اساتید را باید به آن‌ها اعلام کنیم یعنی به طور رسمی خودمان برای آنان جاسوسی کنیم. باید صد نوع از اطّلاعات کشور خود را به سازمان ملل بدهیم و به بهانه‌ی مباحث کارشناسی، اطّلاعات درون ایران را به بیرون درز دهیم(حجّه الاسلام کشوری، ۴خرداد۹۶).
امروزه دیگر بر کسی پوشیده نیست که سازمان ملل ابزاری برای پیشبرد اهداف نظام سلطه جهانی است. همچنین با استناد به سند منتشر شده از سوی پنتاگون، یونسکو طبق دکترین امنیت ملّی آمریکا جزء بازوهای اجرای سیاست‌های آمریکا در سایر کشورها به شمار می‌رود و دستورالعمل‌های اصلی خود را از این مرکز دریافت می‌کند. پس با اجرایی شدن سند ۲۰۳۰، سیاست‌های دکترین امنیت ملّی آمریکا با کمک دستگاه‌ها و بودجه‌های دولتی در کشور اجرا می‌شود. آیا چنین سندی باید در مراجع قانونی صاحب صلاحیت کشور مثل شورای عالی انقلاب فرهنگی و براساس معیارهای تربیتی و سبک زندگی ایرانی- اسلامی تدوین و به تصویب برسد یا از سوی یونسکو و با همکاری بانک جهانی و براساس معیارهای لیبرالی و سرمایه‌داری دیکته شود؟ وجاهت قانونی و صلاحیت علمی – آموزشی کمیسیون یونسکو چیست که تدوین سند ملّی آموزشی کشور به دست آن سپرده شده است؟(محمّدحسین محترم، روزنامه‌ی کیهان).
به فرموده‌ی رهبر فرزانه‌ی انقلاب، اساساً نوشتن سند آموزشی کشور از سوی بیگانه کار غلطی است چرا که استقلال کشور را زیر سؤال می‌برد، یعنی آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران نمی‌تواند خودش سند آموزشی تهیه کند و باید دست گدایی مقابل نسخه‌ی بیگانه دراز کند و راه را برای نفوذ آن‌ها باز نماید! (رهبر معظّم انقلاب در جمع دانشجویان، خرداد۹۶).
دشمنان اسلام نه تنها هیچ‌گاه خواهان خیر و پیشرفت برای جمهوری اسلامی ایران نبوده و نیستند بلکه همیشه درصدد تخریب و ضربه‌زدن به هویت ایرانی- اسلامی کشور به‌ویژه جوانان هستند. بنابراین هرگونه اعتماد و دوستی با آنان منجر به تحمّل آسیب‌های جدّی و حتّی جبران‌ناپذیری خواهد شد، خداوند سبحان نیز به مؤمنین چنین هشدار می‌دهد که «لَا یَتَّخِذِ المُومِنونَ الکافِرینَ اولیاءَ مِن دونِ المُومِنین… »(آل عمران/۲۸) مؤمنان نباید کافران را به جای اهل ایمان، سرپرست و دوست بگیرند… .
یادمان باشد تا وقتی آموزه‌های قرآن آویزه‌ی گوشمان و دستمان در دستان قدرتمند و پر مهر رهبر باشد، چشم طمع دشمنان، کور و پای نفوذ آن‌ها از ایران سربلند اسلامی قطع خواهد شد.
منابع:
* قرآن کریم.
۱. رهبر معظم انقلاب در جمع دانشجویان، خرداد۹۶.
۲. رحیم پور ازغدی، سخنرانی، ۲۳ فروردین ۱۳۹۶.
۳. کشوری، نقد سند ۲۰۳۰، دانشگاه معارف قم، ۴خرداد۹۶.
۴. محترم، محمّدحسین، تعهدات و تناقضات دولت در سند ۲۰۳۰، روزنامه کیهان، ۲۱ خرداد ۱۳۹۶.
