سخنرانی بانوی مجتهده خانم صفاتی در اولین یادوارهی استاد طاهایی
«واتقوا الله یعلمکم الله و الذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا»؛ خداوند میفرماید: مسیر تقوا را بروید قسمت دومش با ما. انسان در طول زندگانیش با خیلی چیزها روبه رو است شاید خود او هم متوجّه نباشد انحراف از مسیر پیدا میکند. اگر تقوا داشته باشیم، کلاممان کلام وحی باشد، کلام الهی باشد از مسیر منحرف نخواهیم شد. فهم طریق و راه بستگی به مجاهده دارد. بستگی به گذشت دارد. خانم طاهایی(رحمه الله علیها) این بانوی با فضیلت را من حدوداً از ۴۰ سال پیش میشناختم، ایشان روح بسیار کوشایی داشتند اسلام در دامن خودش زنان برجستهای تربیت کرد. تاریخ اسلام زنان دانشمند زیادی را در درون خود رشد و پرورش داد، علاوه بر دختران معصومین(علیهمالسلام) زنان برجستهای بودند که هر کدام صاحب فضیلت و صاحب فکر بودند. در عصر تنزیل زنان صاحب منصب و فکر و اندیشهی صحیح و درست زیاد داشتیم. زنانی که محضر پیامبر (صلی الله علیه و آله) و همچنین عصر ائمه (علیهمالسلام) را درک کرده بود و اجازهی نقل روایت داشتند. در آن زمان کسی اجازهی نقل روایت داشت که بتواند تحلیل درستی سنداً و دلالتاً داشته باشد و بتواند استنباط کند.
در کتب، روات و محدّثینِ زن از قرن پنجم درج شده ولی از قرن ۱۴ زنان صاحب فکر در حوزهی دین به شدّت افول میکنند، علّت این افول را باید بررسی کرد. میتوان یکی از علّتها را تحت تأثیر قرار گرفتن زنان ما نسبت به فرهنگ غرب دانست. ما باید زنانمان را نسبت به وظایفشان آگاه و آشنا کنیم آنان باید خانواده محور باشند و اساس را خانواده بدانند. تربیت فرزندان جزء کارهای اوّلیهی آنان است؛ هم تربیت کنند و هم در جاهایی که ضرورت اقتضاء میکند حضور داشته باشد؛ هیچ فقیهی و هیچ صاحب فکر اسلامی مانع این نمیشود.
خانم طاهایی آن بانوی بزرگوار در حکومت منفور شاه با همهی توانش در عرصه بود. در آن زمانی که کار خیلی سخت بود، اگر کسی میخواست مدرسهای تأسیس کند زیر سؤال بود چه رسد که بخواهد انسان تربیت کند و فعّالیت دینی داشته باشد. مجتهده بانو امین در زمان پهلوی اوّل و پهلوی دوم زندگی میکرد، بانویی با فضیلت و عارف، ایشان شخصیت والایی داشت؛ اوّلین بانویی که یک مدرسه تأسیس نمود امّا در مقایسهی مدرسهی بانو امین و مدرسهی خانم طاهایی میتوان گفت: شاگردان بانو امین درخشش لازم را بعد از ایشان کمتر داشتند. ولی خانم طاهایی (رحمه الله علیها) حوزهای را تأسیس کردند که به قبل از انقلاب اسلامی بر میگردد، ایشان چه دید وسیعی داشتند، حوزهی ایشان منحصر به داخل کشور نبود، ایشان به فکر توسعهی اسلام در بین بانوان خارج از این مرز و بوم نیز بودند و این در زمان طاغوت بود. مراکز علمیهی خواهران در قم بعد از آمدن امام (رحمه الله علیه) تأسیس شد و بعد از آن نیروهایی را از خارج از کشور پذیرفتند. خانم طاهایی، این بزرگوار، این قدم بلند را در آن زمان برداشت. من احساسم این است که اگر انسان کارش برای خدا شد و خالص شد، راه برای او باز خواهد شد.
این بانوی بزرگوار، زن بسیار باتقوایی بود. خضوع و خشوع در مقابل اهل بیت (علیهمالسلام) داشت. انسان وقتی در مسیر تقوا حرکت کند میتواند آن خضوع را پیدا کند و میتواند راه را پیدا کند.
خواهران و دختران عزیز! برای موفّقیت باید توکّل، تقوا، توسّل، اخلاص در عمل داشت و همینطور سخت کوش بود؛ در این صورت است که راه را گم نخواهیم کرد و به مقصد خواهیم رسید.