خانم می‌گفتندکه چون بچه‌ها، شب‌ها خیلی گریه می‌کردند و تا صبح بیدار می‌ماندند، امام شب‌ها را تقسیم کرده بودند، یعنی مثلاً ۲ ساعت خودشان از بچه نگهداری می‌کردند و خانم می‌خوابیدند و ۲ ساعت خودشان می‌خوابیدند و خانم بچه‌ها را نگه می‌داشتند.
فرزندان امام هم تعریف می‌کنند که آقا با آن‌ها بازی می‌کردند، یعنی بعد از تمام شدن درس، ساعتی را به بازی با بچه‌ها اختصاص می‌دادند تا کمک خانم در تربیت بچه‌ها باشند (سبزیان، علی اکبر، زندگی به سبک روح الله، مشهد، الشمس، ۱۳۹۰، ص ۲۹)
