۱. نیازمندی جامعه به کارهای مختلف
امام صادق ع: خداوند اسباب رزق را در کارهای گوناگون و صنعتهای مختلف قرار داده است و این چگونگی و روش زندگی برای بقای نوع بشر پایدارتر و برای تدبیر امور صحیحتر است (طبرسی، ۱۴۰۳، ج۲، ص۳۴۱)
۲. به کارگیری فکر و اندیشه در بهرهوری از داشتهها
کمیت و کیفیت استفاده از داشتههایی که خداوند به انسان عطا کرده است با فکر و اندیشه بارور شده و به بهرهوری بهینه میرسد. امام صادق ع: کرک برای پوشش آدمی آفریده شده لیکن زدن و رشتن و بافتن آن وظیفهی انسان است (مجلسی، ۱۴۰۳،ج۳، ص۸۶).
۳. شناخت کارایی اشیای مختلف در زندگی برای رفع نیازها
امام صادقع : در چیزهایی که آنها را موجود و آماده در جهان برای برآوردن نیازهای مردمان میبینی نیک بیندیش: خاک برای ساختن، آهن برای صنایع گوناگون، چوب برای ساختن کشتی و جز آن، سنگ برای ساختن آسیاب و… (مجلسی،۱۴۰۳، ج۳، ص۸۶).
۴. آموزش نیروی انسانی
امام صادق ع: صنعتهایی که مردم میآموزند یا آنها را به دیگران تعلیم میدهند عبارتند از: نوشتن، حسابداری، بازرگانی، زرگری، سراجی(زین سازی)، بنایی، بافندگی و… و انواع وسایلی که مردم به آنها نیاز دارند و از آنها استفاده میکنند و سامان زندگیشان به آنهاست و نیازهای گوناگونشان با آنها برآورده میشود(حرانی، ۱۴۰۴، ۲۴۷).
۵. تربیت نیروی انسانی متخصص و متعهد
پیامبر ص: هرکس بدون علم به کار (= مهارت و تخصص) کاری انجام دهد بیش از آنکه آباد کند، خراب میکند (همان، ص ۳۹). هر صنعتگری ناگزیر باید از سه خصوصیت بهرهمند باشد تا کار او رونق یابد یکی اینکه در کار خود ماهر باشد… (همان، ص۳۲۲).
۶. توجه به استحکام و اتقان کار
پیامبر ص: هر گاه یکی از شما میخواهد کاری انجام دهد باید آن را درست و متقن انجام دهد (میزان الحکمه، ج۸، ص ۱۷۱)
منابع
حرانى، ابن شعبه حسن بن على، تحف العقول، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۴.
مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، بیروت، الوفاء چاپ دوم، ۱۴۰۳.
طبرسى، احمد بن على، الإحتجاج على أهل اللجاج، مشهد، ۱۴۰۳.