اول، مادری

کارهای خانه متعدد بود و متفاوت. کودکان فاطمه(س) در اطراف خانه می‌دویدند و فاطمه(س) در حین انجام کارها به امور آنان رسیدگی می‌کرد. آماده کردن غذا با توجه به این که باید اول آرد آسیاب می‌شد وقت‌گیر بود و کودکان تاب تحمل نداشتند.

درِ خانه فاطمه(س) مثل همیشه بر روی مهمانان باز بود و شاید این مسأله نیز خود زمان‌بر، اما فاطمه(س) با حوصله به همه‌ی این امور رسیدگی می‌کرد و برای تهیه‌ی آرد و پختن نان، آسیاب را می‌چرخاند.

صدای شیون کودکان که از بازی خسته شده بودند در خانه پیچید و فاطمه(س) در حالی که حسین(ع) را در آغوش می‌گرفت و با لبخند با حسن(ع) سخن می‌گفت دوباره مشغول آسیاب کردن شد. بلال که از مهمانان بود، برخاست تا به فاطمه(س) کمک کند. از فاطمه(س) خواست تا کودکان را به او بسپارد؛ اما فاطمه(س) پاسخ داد: من به فرزندانم مهربان‌ترم. شما در آسیاب کردن کمک کنید(ر.ک: احمد بن حنبل، مسند، ج3، ص150).

نکته‌ها:

* فاطمه(س) درهر شرایطی به ایفای نقش مادری اهمیت می‌داد.

* درِ خانه فاطمه(س) همیشه بر روی مهمانان باز بود و با وجود کودکان پشت سر هم، مداوم از مهمان پذیرایی می‌کرد.

* فاطمه(س) کارهای خانه را انجام می‌داد و به شغل خانه‌داری افتخار می‌نمود.

* در شرایطی که هم زمان چند کار بود، چنانکه کسی داوطلب کمک می‌شد فاطمه(س) رسیدگی به فرزندان را اولویت خود می‌دانست و حتی حاضر نبود ولو شده برای مدت کوتاهی فرزندان را به حال خود واگذارد.

* مهر مادری، عطوفت و گفتگوی بین مادر و فرزندان و در آغوش گرفتن فرزند، اهمیت زیادی در انتقال باورها و نشاط و شادابی فرزندان دارد. از این رو فاطمه(س) هیچ گاه در تربیت فرزندان از این مسأله غفلت نکرد.

 منبع: رحمت‌آبادی، اعظم،؛ فاطمه(س) و خانواده، مشهد، نامه نرجس، 1397.