تشنگی و راه درمان

teshnegi

در نگاه آیت الله سید حسن ضیائی

تشنگی دو نوع کلی دارد:

الف: تشنگی دنیوی:

این نوع تشنگی دو گونه است:

۱. تشنگی در هنگام مرگ:

دلیل آن استخفاف صلوه است یعنی سبک شمردن نماز (مخصوصاً نمازهای یومیهروزانه)

درمان: تا می‌توانید نماز اول وقت بخوانید (مخصوصاً به جماعت و علی الخصوص در مسجد) و سعی کنید نماز روزانه قضا نشود.

۲. تشنگی در طول زندگی:

مواردی که باید پرهیز شود:

۱. قندهای شیمیایی: قند، شکر، شیرینی‌های قنادی، زولبیا

۲. شوری زیاد: خیارشور، شوری

۳. مواد نشاسته‌ای زیاد: ماکارونی زیاد، کوکو سیب‌زمینی

مواردی که باید مصرف شود: بعضی چیزها ضدّ تشنگی‌اند:

۱. سبزیجات به همرا ناهار و شام یا افطاری و سحری مصرف شود، مصرف سبزیجات دو أثر مفید دارند: تشنگی نمی‌آورد (درمان تشنگی و پیشگیری از آن)، اضافه وزن نمی‌آورد (درمان چاقی و پیشگیری از آن) این دو أثر به دلیل فایبِر یعنی فیبر گیاهی موجود در آن‌هاست؛ چون‌که فیبر گیاهی آب زیادی را در خود می‌گیرد و حجم زیادی از معده را إشغال می‌کند.

۲. سبزی خُرفه، سرشار از اُمِگا 3 است، برای رفع تشنگی، رفع حرارت بیرونی و درونی، رفع یبوست و درمان دیابت مفید است.

۳. آلبالو ضدّ تشنگی است و شربت آلبالو برای رفع عطش بسیار مناسب است.

۴. برای رفع ضعف عمومی و تشنگی: شربت آب سیب عسل

۵. برای رفع ضعف أعصاب و ضعف قلب و رفع تشنگی: شربت گُل بیدمشک عسل

۶. برای رفع عطش و گرمازدگی در محیط گرم: یک بطری 1.۵ لیتری آب + آلو بخارای خشک 14 عدد + خاکشیر شسته شده  یک قاشق پلو خوری+ آبمیوه‌ی یک عدد یا نصف عدد لیمو ترش تازه‌ی شیرازی مخلوط گردد و این مخلوط یک تا دو ساعت خیسانده و سپس مصرف شود.

۷. برای رفع یبوست و عطش 2 الی 3 لیوان شربت خاکشیر، یعنی خاکشیر شسته شده را در آب جوش بماند، وِلَرم که شد، با عسل طبیعی شیرین شود و مصرف گردد.

۸. برای پیشگیری از تشنگی به نقل از أبوعلی سینا: تخم خُرفِه که هفت بار دوغ تُرش روی آن ریخته، و خشک شود، سپس صبح و شب یا به همرا غذا مصرف شود.

۹. توجه: در بیماری‌های متابولیک (یعنی بیماری قند خون، بیماری چربی خون و فشار خون) این بیماری‌ها باید متعادل و کنترل شوند تا تشنگی کاذب و فراوان برطرف گردد و همچنین هر روز یک قاشق مربّاخوری آبلیمو تُرش تازه مخلوط در یک لیوان آب آشامیدنی سالم بنوشد.


ب. تشنگی در قیامت

مواردی که باید پرهیز شود:

۱. دروغ بستن به خدا

۲. حکم به غیر ما أنزل الله

نکته: این دو گروه بر طبق آیه 93 سوره انعام مستحقّ عذابَ الهُون هستند. در تفسیر عیاشی عذاب هُون را تشنگی در روز قیامت بیان کرده است.

۳. دشمن أهل بیت بودن: ناصبی بودن یعنی دشمن شیعه بودن که در روز قیامت گرسنه و تشنه محشور می‌شوند.

۴. خوردن مَست کننده‌ها چه جامد باشد مثل حشیش و، و چه مایع باشد مثل شامپاین، وُتکا، ویسکی و

 درمان:

۱. بیان کلام خدای متعال و چهارده معصومین(ع) بدون کم و زیاد

۲. دوست واقعی خدا متعال و چهارده معصومین و شیعیان ایشان بودن و کمک همه جانبه به ایشان و حافظ ایشان بودن (یعنی مؤمن بالفعل بودن و استمرار ایمان)

۳. خوردن غذا و آشامیدنی طاهر پاک) حَلال و طیّب (پاکیزه

۴. روزه گرفتن ماه مبارک رمضان

۵. سیراب کردن شخص تشنه (مخصوصاً مؤمن تشنه)

۶. خواندن دو نماز مستحبّی خاص مربوط به چهارشنبه و جمعه (به ر.ک:کتاب جمال الأسبوع بکمال العمل المشروع، ص: ۱۴۱ و ص: ۱۴۸ و 149 مراجعه شود).

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا