فاطمه(س) محور خلقت است در حدیث قدسی آمده است که خداوند به پیامبر فرمود «لَولاکَ لَما خَلَقتُ الأفلاکَ، وَ لَولا عَلیّ لَما خَلَقتُک وَ لو لا فاطمه(س) لما خلقتکما» فاطمه(س) محور خلقت می‌شود عنایت کنید به اول حدیث، بر اساس این حدیث اگر رسول خدا(ص) را اصل اصیل آفرینش بدانیم، طبیعی است که محور همه‌ی این سرها و رشدها فاطمه(س) خواهد بود. در اینجا لازم است به حلقه‌ی تکامل انبیاء برگردیم. دانشمند مصری می‌گوید: «فاطمه(س) مانند موجی بود که باید نور رسول خدا(ص) را در طول رشته‌های ممتد اعصار و قرون عبور دهد و بشریت را از آن نور فیاض روشن و نورانی کند.» (یعنی ام الائمه است) دراین عبارت دقت کنید که به یک مسئله‌ی مهم باید اشاره کرد: فاطمه(س) حلقه‌ی تکامل انبیاء الهی و به تعبیر علی(ع)فرمود بقیه النبوه است (بعد از سخنرانی حضرت زهرا(س) علی(ع) در مسجد فرمود) زیرا همه‌ی آن‌چه را پیامبران در طول تاریخ گفته‌اند و سروده‌اند از طریق فاطمه(س) به امامان رسیده و از ائمه(ع) به خلق خدا رسیده است؛ پس فاطمه از طریق پدر وارث علم بوده و ارزش نیاکان خویش را از انبیاء و رسل در خود داراست و آن‌ها را از طریق ازدواج با علی در نسل خود جاری ساخته است؛ لذا ایشان ادامه دهنده‌ی راه انبیاست. چگونه؟ زهرا(س) در بستر جامعه‌ای قرار می‌گیرد که پیامبران اولوالعزمی را در خود جای داده است در حالی که دین به نهایت تکامل رسید. از نوح(ع)، ابراهیم(ع)، موسی(ع)، عیسی(ع) و محمد(ص) لذا موقعیت مردم را زمان‌های گذشته کاملاً درک کرده و در واقع رسالت را با امامت پیوند داده است که در خطبه‌ی معروف حضرت زهرا(س) آن حضرت به آن اشاره فرموده است. بعثت پیامبر(ص) و موقعیت زمان، که در آن زمان شرک، بت‌پرستی، خرافه پرستی، جهل و نادانی بر جامعه سایه افکنده بود و پیامبر(ص) حجاب‌های کفر و فرهنگ غلط جاهلیت را کنار زد و غبارهای تیره‌ای که جلو چشمان مردم را گرفته بود و مانع تشخیص حق از باطل می‌شد را زدود و در واقع به مردم بصیرت و بینایی اجتماعی داد «… وَ بَصَّرَهُمْ مِنَ الْعَمَایَهِ… » و ابرقدرت‌های ستمگر را از سیادت به زیر کشید و کلمه‌ی حق را تعالی و برتری بخشید«… وَ قَامَ فِی النَّاسِ بِالْهِدَایَهِ فَأَنْقَذَهُمْ مِنَ الْغَوَای… » پس نهضت پیامبر(ص) همگانی و برای اتمام و اکمال نهضت انبیاء شکل گرفت و ثمره‌ی این هدایت و بینایی این شد که پیامبر خدا(ص) آنان را به سوی دین محکم و استوار اسلام راهنمایی کرد«وَ هَدَاهُمْ إِلَى الدِّینِ الْقَوِیم» به سوی دین قویم هدایتشان کرد؛ یعنی دین متعادل و راست که طریق همه‌ی انبیاء و صالحان و صدیقان است یعنی هدف و مقصد و مطلوب نهایی.
(استاد اعتمادی، فاطمه(س) اوج مقام انسانی زن، ص ۴۵و۴۶)
