*زهرا غلامی
پرورش کودکان یکی از مهمترین حرفه هایی است که به آن می پردازید. برای این کار تقاضای شغل نکرده اید، دستمزدی هم بابت آن نمی گیرید، شغل بیست و چهار ساعته است و تعطیلی هم ندارد. سالیان سال هم با این شغل هستید. این شغل پدر و مادر بودن نتایج ارزنده ای دارد. با این که پولی به شما پرداخت نمی شود، پاداش آن بسیار است. پاداش این است که فرزندانتان را می بینید که تبدیل به افرادی دوست داشتنی، مسئول و لایق میشوند. پاداش کمی نیست!
کودکان امید آیندهی ما هستند. باید در پرورش آن ها دقیق باشیم. اگر به کودکانتان بیاموزید که به مطالعه عشق بورزند، در واقع نوعی سحر و جادو را به آن ها منتقل می کنید. هدیه ای که به آن ها می دهید زندگیشان را به طوری بارور می کند که از هیچ چیز دیگری این کار ساخته نیست.
شما شغلتان را جدّی می گیرید. مراقب هستید که فرزندتان غذاهای خوب و سالم بخورد و خوب استراحت کند. مواظبید که کفش او دقیقاً به اندازهی پایش باشد تا پایش مناسب رشد کند. لباس مناسب می خرید تا بدنش را گرم نگه دارد. امّا فکرش چه؟ آیا به خیال پردازی های او توجّه دارید؟ آیا توجّه دارید که کنجکاوی های بی پایان افکارش به شیوه ای سالم رشد کند؟
به نظر می رسد که روزانه صد سؤال از سؤالات فرزندتان را پاسخ میگویید و میدانید که بسیار بیش از این نیز پاسخ خواهید گفت. امّا این را نیز بدانید که فرزندتان نیاز به یادگیری از منبع دیگری هم دارد و آن کتاب است! کتاب حاوی منابع بیپایان دانش و سرگرمی است. وقتی به کتاب خانه یا کتاب فروشی و نمایشگاه کتاب می روید، صدها کتاب را پیش روی خود میبینید که باید از میان آنها انتخاب کنید. کتاب حاضر به این گونه مسایل می پردازد. چگونه می توانید به فرزندتان کمک کنید که دنیای متنوع کتاب ها را کشف کند و در تمام طول زندگی خود شیفته ی مطالعه باشد، شما به جوایز غیر منتظره ی دیگری هم دست خواهید یافت. فرزند شما:
· در مدرسه موفّق تر خواهد بود.
· در مطالعه پیشرفت خواهد کرد.
· از زندگی غنی تر و کاملتری لذّت خواهد برد.
از این اهداف نباید به سادگی گذشت؛ لااقل ارزش امتحان کردن را دارند (برایم بخوان، برنیس ای. کولینان، ص ۱۹ و ۲۰، ترجمه ی فاطمه امین ناصری).
بگذارید که فرزندتان ببیند که شما می خوانید:
اوّلین نشانه ی موفّقیت بچه ها در مدرسه، مطالعه در خانه است. برای این که بچه ها در خانه مطالعه کنند باید یک الگوی رفتاری داشته باشند که در خانه مطالعه می کند. اگر والدین کتاب بخوانند، احتمالاً فرزندانشان نیز اهل خواندن می شوند. اگر والدین اهل مطالعه نباشند، احتمالاً فرزندانشان اهل مطالعه نخواهند شد. به نظر این بچه ها خواندن فعالیتی است که صرفاً به مدرسه مربوط می شود.
پس خیلی ساده است: اگر می خواهید فرزندتان در مدرسه موفّق باشد و اگر می خواهید به مطالعه عشق بورزد، اگر می خواهید فرزندتان را کتاب خوان بار بیاورید، خودتان باید مطالعه کنید (۵۰ روش ساده برای علاقه مندکردن فرزند به مطالعه، کتی ای فراهلر، ترجمه ی سارا رئیسی طوسی، ص ۱۲).
