محدثه هاشمیان‌فر
اگر دختر خوب مامان باشی و مثلاً مسئولیت شستن ظرفها به عهده‌ی تو باشه، حتماً فهمیدی که اگه بعد از خوردن ناهار یا شام به سرعت ظرفها را بشویی هم راحتتر شسته میشوند و هم ظروف کثیف روی هم انبار نمیشوند. امّا اگه فقط یک روز ظرفها شسته نشه، کوهی درست میشه و حوصلت نمیاد که این قلهی کثیف رو فتح کنی.
فهمیدی چی میخوام بگم؟ خیلی زرنگی! میخوام بگم قلب تو هم خیلی شبیه آشپزخانهی مامانه. اگه بعد از این که فهمیدی صبرت کم شده و از حرف دیگران زود عصبانی میشی، یا از داشتههای دیگران حسّ حسادت به تو دست می‌ده و یا هر نوع اخلاق بدی را پیدا کردی… از همان موقع شروع به رفع آن اخلاق بد کن و ظرفهای کثیف شدهی قلبت را خوب بشور اگر‌چه شستن آنها خیلی سختتر از ظرفهای آشپزخانه است و به تمرین و پشتکار نیاز داره ولی غیر ممکن نیست.
امّا اگر بی‌توجّه بودی و این ظرفهای گناه تلمبار شد قلبت تاریک میشه و کثیفی و نکبت همه جا رو میگیره و دیگه پاک کردنش برات خیلی خیلی سخت میشه. شاید هم اصلاً به چشمت نبینی که سمتش بری. راستی یادم نره یک نکته‌ی مهم: همون طور که توی آشپزخانه از شستن قابلمهها فرار میکنی و بشقابها و قاشقها رو راحتتر میشوری اگر در قلبت صفات زشت کوچک و بزرگ رو دیدی از کوچکها شروع کن که تطهیرش برات راحتتر باشه و بعد از اون سراغ قابلمههای بزرگ کثیف قلبت برو.
