به مناسبت روز بزرگداشت روز قلم / طاهره موسوی گرمارودی
چون قلم، آمد شدن آغاز کرد چشم جهان را به سخن باز کرد
هر نگارشی به وسیلهی قلمیست و صاحب قلمی که هدف و رسالتی دارد. اگر به صفحهی کائنات بنگریم عالم را سراسر، آثارِ قلمِ تکوینِ حقتعالی مییابیم که همه چیز را به حکمت و زیبایی هرچه تمامتر بر آن نگاشته است.
خدایی که جهان هستی را برای انسان و انسان را برای شناخت معبود و رسیدن به کمالِ وجود آفرید و در کتاب مُنزَل خویش “قرآن” وی را به خواندن امر فرمود و خود نیز به قلم و آنچه که مینگارد قسم یاد نمود که: «ن وَالْقَلَمِ وَ مَا یَسْطُرُونَ» (قلم/۱) و نیز در اهمّیت قلم است که امامان شیعه (علیهمالسّلام) توصیه به ثبت و ضبط دانش به وسیلهی نگارش نمودهاند: «قَیِّدُوا العِلْمَ بِالکِتابَهِ»؛ علم و دانش را به وسیلهی نوشتن در بند کنید (بحارالأنوار، ج ۲، ص ۱۵۱). ونیز به دلیل نتایج عظیمی که قلم دانشمندان متعهّد به جامعه ارزانی میدارد فرمودهاند: «مداد العلماء افضل من دماء الشهدا»؛ قلم عالمان بر خون شهیدان برتری دارد.
زیرا به راستی نقش قلم در زندگی آدمی انکارناپذیر است. اگر قلم نبود هیچ علم و اندیشه و تاریخی ماندگار نمیشد. به برکت قلم و نگارش است که ما به آسانی به کتاب آسمانی و احادیث و روایات پیشوایان و تعالیم بزرگان دینی دسترسی داریم.
آری با قلم میتوان فرهنگی را دگرگون ساخت، تاریخ را در بوتهی نقد گداخت و حتّی سبب شد تا جهان از نو شناخته شود.
قلم میتواند حق را اثبات نماید، داد مظلومان را بستاند و ظالمان را به محاکمه بکشاند یا خیر و شر را درهم آمیزد و فتنهها برانگیزد؛ میتواند مروّج خوبیها باشد و پاکی به ارمغان آورد یا پلیدیها را اشاعه دهد و تباهی و روسیاهی را سبب شود و در این راستاست که نقش صاحبان قلم و رسالت عظیمی که برعهدهی آنان است آشکار میگردد.
در روز قلم گرامی باد یاد آنان که حرمت قلم را نگاه داشتند و تنها حق را نگاشتند.