آیا زن برای آرامش مرد خلق شده است؟ در آیهی شریفه آمده است: «وَ مِن آیاتِه ان خلقَ لَکُم مِن انفُسِکُم اَزواجاً لِتَسکُنوا الیها و جعَلَ بینَکُم مَودَّه و رحمه انَّ فی ذلک لآیات لِقَومٍ یَتَفکَّرونَ» «و از نشانههای خدا، این است که از خودتان جفتهایی برای شما آفرید تا با آنها آرامش یابید و بین شما مودت و رحمت برقرار کرد. بی شک در این، نشانههایی برای مردم متفکر است».
به نظر میرسد در این آیه سکونت و آرامش، محبت قلبی و دلسوزی، محبتی که پیوسته در قالب واژهها، همیاریها و انجام وظایف زن و شوهر در قبال یکدیگر ابراز میشود به منزلهی نشانههای الهی مطرح شده است.
نکتهی مهم دیگر آن است که در این قبیل آیات نباید میان هدف غایی از خلقت و راههایی که ما را به هدف میرساند، خلط کرد. در صورتی که فرض شود هر یک از زن و مرد وظایف مشخصی بر عهده دارند که بر عهدهی جنس مخالف نیست این اختلاف به معنای اختلاف مسیر هر یک از دو جنس در رسیدن به هدف مشترک است. مرد با انجام یک سلسله از وظایف به عبودیت خداوند میرسد و زن با انجام مجموعهای از فعالیتها که در برخی موارد با فعالیتهای مردانه مختلف است به کمال میرسد.
حال با توجه به این پرسش که آیا زن برای مرد خلق شده است؟ وقتی به آیات دیگر قرآن دقت میکنیم خداوند در بیان نعمتهایی که در خدمت انسان است میفرماید: «خَلقَ لَکُم الشَّمسَ، خَلَقَ لَکُم القَمرَ، خَلقَ لَکُم السَّماءَ، خَلقَ لَکُم البَرّ، خَلَقَ لَکُم البَحر» برای شما خورشید را خلق کردم، برای شما ماه را خلق کردم و برای شما زمین و آسمان را خلق کردم و هرچه در زمین و آسمان است هیچ کجا نفرموده مردها برای شما زنان را خلق کردم! جایی که میخواهد این مسئله و این شبهه را از ذهن مردم خارج کند میفرماید: «هُنَّ لِباسٌ لَکُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُنَّ» مردها بدانید که زنها برای شما به منزلهی لباس و پوشش هستند. همانطور که لباس و پوشش بدن را حفظ میکند و بدن را نگهداری میکند، بدن را از خطرات حفظ میکند، گرما و سرما بر آن اثر نمیکند، همینطور زن در زندگی یک مرد برای حفظ آبروی او، برای حفظ اقتصاد او، برای رسیدگی به زندگی او، به منزلهی همان لباس و پوشش است و قوای مرد باز به منزلهی لباس و پوشش برای زن و غیر از این چیز دیگری نیست. یعنی این دو مکمل و لازمهی زندگی یکدیگر هستند، نه مرد بدون زن میتواند زندگی کند و نه زن بدون مرد میتواند زندگی کند.
حال جهت تنویر افکار سراغ زنان قرآنی میرویم تا با شواهد دینی و الگوهای مناسب قرآنی زمینهی معرفت و شناخت خود را فراهم آوریم و این زنان نمونه را در سرلوحهی زندگی قرار دهیم.
(استاد اعتمادی، فاطمه(س) اوج مقام انسانی زن، ص ۲۰-۲۲)