دی ان ان evoq , دات نت نیوک ,dnn
پنجشنبه, 09 فروردین,1403

مدیریت بحران


مدیریت بحران

اگر سر یک تصادف برسید.../ زینب شاهد

 

در شماره های پیشین آموختیم، چگونه کنترل وضعیّت را به دست آورده بر اوضاع مسلّط شویم. هم چنین یاد گرفتیم که با مصدوم چگونه برخورد کنیم و با اطمینان دادن به او و اطرافیانمان خود را برای ارائه ی بهترین امدادرسانی آماده کنیم.

از این پس سعی می کنیم، تا نحوه ی برخورد با انواع شایع حوادث، یعنی حوادث رانندگی، آتش سوزی، آسیب های الکتریکی و نجات غریق.

 

حوادث رانندگی

در وضعيّت هايي‌ مثل‌ حوادث‌ ترافيکي‌ عمده‌، ممکن‌ است‌ مجبور باشيد هم زمان‌ به‌ چندين‌ مصدوم‌ رسيدگي‌ کنيد. ممکن‌ است‌ تنها يا همراه‌ با ساير ارايه‌کنندگان‌ کمک‌هاي‌ اوّليه‌ مشغول‌ کار باشيد و يا به‌ متخصّصان‌ کمک‌ برسانيد. در هر کدام‌ از اين‌ وضعيت‌ها، استفاده‌ از يک‌ راه‌ و روش‌ منظّم‌ توأم‌ با خونسردي‌ بسيار مهّم‌ است‌. در ابتدا تمام‌ مصدومان‌ بي‌ هوش‌ را شناسايي‌ کرده‌، بر سر آن ها حاضر شويد و با انجام‌ ارزيابي‌ اوّليه،‌ هرگونه‌ آسيب‌ تهديدکننده‌ ی حيات‌ را شناسايي‌ و درمان‌ کنيد.

 

نحوه‌ ی برخورد با حادثه‌ 

حوادث‌ عمده‌اي‌ که‌ تعداد زيادي‌ مصدوم‌ به‌ جاي‌ مي‌گذارند، فشار توان ‌فرسايي‌ بر دوش‌ نجات‌ دهندگان‌ وارد مي‌کنند. مجرّب ترين‌ ارايه‌کننده‌ ی کمک‌ هاي‌ اوّليه‌ که‌ در محل‌ّ حادثه‌ حاضر است‌، بايد مسؤوليت‌ را بر عهده‌ بگيرد. اوّلين‌ کار آن‌ است‌، که‌ مطمئن‌ شويد با مراکز خدمات‌ اورژانس‌ تماس‌ گرفته‌ شده‌ و اطّلاعات‌ دقيق‌ در مورد حادثه‌، در اختيار آن ها گذاشته‌ شده‌ است‌. اولويت‌ بعدي‌، ارزيابي‌ صحنه‌ ی حادثه‌ و در صورت‌ امکان‌، بي‌خطر ساختن‌ آن‌ است‌.

سپس‌، ارايه‌ ی کمک ‌هاي‌ اوّليه‌ ی اورژانس‌ را در صورت‌ بي ‌خطر بودن‌، آغاز کنيد. در صورتي‌ که‌ ساير ارايه‌ کنندگان‌ کمک ‌هاي‌ اوّليه‌ از راه‌ رسيدند، در حدّ توان‌ اطّلاعات‌ در اختيارشان‌ بگذاريد. با ورود خدمات‌ اورژانس‌، افسر ارشد، کنترل‌ اوضاع‌ را در دست‌ خواهد گرفت‌. در حوادث‌ عمده‌، پليس‌ محل ‌هايي‌ را براي‌ تجمّع‌ اختصاص‌ مي‌دهد و افسراني‌ را براي‌ دريافت‌ گزارش‌ هاي‌ نجات ‌دهندگان‌ منصوب‌ مي‌کند. از بين‌ نبردن‌ شواهد موجود در محل‌ حادثه‌ بسيار مهم‌ است‌، چون‌ ممکن‌ است‌ در آينده‌ نياز به‌ تحقيقات‌ قانوني‌ باشد.

 

نقش‌ ارايه‌ کننده‌ ی کمک ‌هاي‌ اوّليه‌

در حوادث‌ عمومي‌ عمده‌ (به ‌خصوص‌ وقتي‌ که‌ يک‌ پزشک‌ در گروه‌ شما حضور دارد)، ارايه‌ کنندگان‌ کمک ‌هاي‌ اوّليه‌ تا زمان‌ ورود آمبولانس‌ و ساير خدمات‌، نقش‌ گروه‌ پزشکي‌ حاضر در محل‌ را ايفا مي‌کنند. با ورود اين‌ افراد، نقش‌ شما در رسيدگي‌ به‌ حادثه‌، کاهش‌ مي‌يابد. در تمام‌ حوادث‌ عمده‌، در صورتي‌ که‌ يکي‌ از اعضاي‌ خدمات‌ اورژانس‌ از شما درخواست‌ کند که‌ صحنه‌ را ترک‌ کنيد، بايد اين‌ کار را انجام‌ دهيد. البتّه‌ ممکن‌ است‌ از شما درخواست‌ شود که‌ با انجام‌ کارهاي‌ ساده‌اي‌ (مثل‌ در دست‌ گرفتن‌ سرم‌ يا نگه‌ داشتن‌ اندام‌ آسيب‌ ديده‌) به‌ گروه‌ پزشکي‌ ياري‌ برسانيد. هميشه‌ به‌ اين‌ درخواست‌ها پاسخ‌ مثبت‌ بدهيد.

 

چه‌ کمکي‌ از دست‌ شما بر مي‌آيد؟

مصدوماني‌ را که‌ آسيب‌ جدّي‌ دارند شناسايي‌ و براي‌ درمان‌ فوري‌ علامت‌ گذاري‌ کنيد. تمام‌ مصدوماني‌ را که‌ آسيب‌ جزيي‌ دارند به‌ سرعت‌ از محل‌ منتقل‌ کنيد تا دسترسي‌ به‌ موارد جدّي‌، تسهيل‌ شود؛ آسيب‌ هاي‌ جزيي‌ را مي‌توان‌ در فرصت‌ مناسب‌ درمان‌ کرد. اين‌ کار را «ترياژ» مي‌نامند. مصدوماني‌ را که‌ مطمئن هستید فوت‌ کرده‌اند، رها کنيد. به‌ اين‌ طريق‌ شما مي‌توانيد به‌ ساير مصدوماني‌ که‌ نياز به‌ کمک‌ دارند، به‌ طور مؤثّر رسيدگي‌ کنيد. بر روي‌ تمام‌ مصدومان‌، برچسبي‌ شامل‌ نام‌ آن ها و جزئياتي‌ درباره‌ ی وضعيتشان‌ قرار دهيد تا اطّلاعات‌ دقيقي‌ براي‌ پرسنل‌ پزشکي‌ فراهم‌ کرده‌ باشيد. به‌ کارکنان‌ و ساکنان‌ نزديک‌ به‌ محل‌ّ حادثه‌، نسبت‌ به‌ وجود خطرهاي‌ بيشتر (پنهان‌) هشدار دهيد.

اولويّت ‌بندي‌: مصدوماني‌ را که‌ آسيب ‌هاي‌ جزيي‌ دارند، از سر راه‌ دور کنيد تا پرسنل‌ اورژانس‌ بتوانند بر سر مصدوماني‌ که‌ آسيب ‌هاي‌ جدّي ‌تري‌ دارند، حاضر شوند.

 

مصدومان متعدّد

شدّت‌ حوادث‌ رانندگي،‌ از سقوط‌ دوچرخه‌ تا تصادف‌ شديد با اتومبيل‌، متفاوت‌ است‌. محلّ‌ حادثه‌ اغلب‌ به‌ دليل‌ ترافيک‌ در حال‌ حرکت‌، پر از خطرهاي‌ جدّي‌ است‌. بي‌خطر کردن‌ محلّ‌ حادثه‌ قبل‌ از حاضر شدن‌ بر سر مصدومان‌، بسيار حياتي‌ است‌. اين‌ اقدام‌ به‌ شما امکان‌ مي‌دهد که‌ از خود، مصدوم‌ و ساير افراد عبورکننده‌ از جاده‌، حفاظت‌ کنيد. به‌ محض‌ بي‌خطر شدن‌ محلّ‌، به‌ سرعت‌ وضعيت‌ مصدومان‌ را ارزيابي‌ کرده‌، درمان‌ را اولويت ‌بندي‌ کنيد. به‌ مصدوماني‌ که‌ به‌ کمک‌هاي‌ اورژانس‌ نياز دارند، قبل‌ از ديگران‌ رسيدگي‌ کنيد.

 

بي خطر کردن‌ محل‌

ابتدا از امنيّت‌ خود مطمئن‌ شويد و از انجام‌ کاري‌ که‌ ممکن‌ است‌ شما را به‌ مخاطره‌ بيندازد، پرهيز کنيد. اتومبيل‌ خود را در محلّي‌ امن‌ و کاملاً با فاصله‌ نسبت‌ به‌ محل‌ حادثه‌ پارک‌ کنيد و چراغ هاي‌ خطر آن‌ را به‌ حالت‌ چشمک زن‌ قرار دهيد.

هرگز در عرض‌ يک‌ جادّه‌ ی عريض‌ ندويد. در شب‌، لباسي‌ بپوشيد يا چيزي‌ حمل‌ کنيد که‌ روشن‌ يا منعکس‌کننده‌ ی نور باشد و از چراغ قوّه‌ استفاده‌ کنيد. پس‌ از انجام‌ موارد فوق‌، احتياط هاي‌ کلّي‌ زير را رعايت‌ کنيد:   

-  چند ناظر را براي‌ هشدار دادن‌ به‌ ساير رانندگان‌ و کاستن‌ از سرعت‌ آن ها روانه‌ کنيد. 

-  حدّاقل‌ به‌ فاصله‌ 45 متر از محل‌ّ حادثه‌ در هر دو طرف‌ آن‌، مثلث‌ يا چراغ‌ هشداردهنده‌ قرار دهيد.

-  موتور تمام‌ وسايل‌ نقليه‌ ی آسيب ‌ديده‌ را خاموش‌ کرده‌، در صورت‌ امکان‌، مخزن‌ سوخت‌ را در ماشين هاي‌ ديزلي‌ و موتور سيکلت ‌ها خاموش‌ کنيد.

-  وسيله‌ ی نقليه‌ را بي حرکت‌ کنيد. اگر وسيله‌ نقليه‌ روي‌ چهار چرخ‌ است‌، ترمز دستي‌ را کشيده‌، اتومبيل‌ را در دنده‌ قرار دهيد و يا چند قطعه‌ سنگ‌ بزرگ‌ را جلوي‌ چرخ ها بگذاريد. اگر وسيله‌ ی نقليه‌ چپ‌ کرده‌ است‌، سعي‌ نکنيد آن‌ را برگردانيد امّا از واژگون‌ شدن‌ آن‌ پيشگيري‌ کنيد.

-  مراقب‌ خطرهاي‌ فيزيکي‌ باشيد. اطمينان‌ حاصل‌ کنيد کسي‌ سيگار نمي‌کشد. گروه‌ خدمات‌ اورژانس‌ را از وجود خطوط‌ نيروي‌ آسيب‌ ديده‌، سوخت‌ پخش‌ شده‌ و هرگونه‌ وسيله ی نقليه ‌اي‌ که‌ نشانه ی «خطر شيميايي‌» دارد، آگاه‌ سازيد.

-  نشانه هاي‌ خطر شيميايي‌ پلاک‌ خطر شيميايي‌ (شکل‌ زير) نشان‌ مي‌دهد که‌ وسيله ی نقليّه‌ در حال‌ حمل‌ يک‌ مادّه ی خطرناک‌ است‌. ماهيّت‌ اين‌ خطر بالقوّه‌ با يک‌ نشانه‌ (شکل‌هاي‌ سمت‌ راست‌) مشخّص‌ مي‌شود. خدمات‌ اورژانس‌ قادر به‌ تفسير اين‌ اطّلاعات‌ خواهد بود.

 

موّاد خطرناک‌

در هر حادثه ی (رانندگي‌) ممکن‌ است‌ عوارضي‌ مثل‌ ريزش‌ موّاد خطرناک‌ يا فرار گازهاي‌ سمّي‌ رخ‌ دهد. ناظران‌ را از صحنه‌ ی حادثه‌ دور کرده‌، موافق‌ جريان‌ باد بايستيد. به‌ علامت هاي‌ «خطر شيميايي‌» روي‌ وسايل‌ نقليّه‌ توجّه‌ کرده‌، گروه‌ خدمات‌ اورژانس‌ را در جريان‌ قرار دهيد. اگر در مورد امنيّت‌ خود يا مفهوم‌ يک‌ نشانه‌ مشکوک‌ هستيد، از محل‌ فاصله‌ بگيريد. در صورتي‌ که‌ ريزش‌ مواد وجود دارد و يا روي‌ نوار بالا و چپ‌ علامت‌ «خطر شيميايي‌» حرف‌ « E » به‌ چشم‌ مي‌خورد (حرف‌ «E» به‌ معناي‌ خطر امنيت‌ عمومي‌ است‌)، به‌ دقّت‌ مراقب‌ اوضاع‌ باشيد.

 

بررسي‌ وضعيّت‌ مصدومان‌

به‌ سرعت‌ تمام‌ مصدومان‌ را ارزيابي‌ کنيد. اگر بيش‌ از يک‌ مصدوم‌ وجود دارد، ابتدا به‌ آن هايي‌ که‌ ممکن‌ است‌ آسيب هاي‌ تهديدکننده ی حيات‌ (مثل‌ سوختگي‌ يا زخم‌ شديد) داشته‌ باشند، رسيدگي‌ کنيد. در صورت‌ امکان‌، مصدومان‌ را در همان‌ وضعيّتي‌ که‌ با آن ها مواجه‌ شديد، درمان‌ کنيد؛ تنها در صورتي‌ که‌ مصدومي‌ در خطر باشد يا به‌ منظور ارايه ی درمان‌ نجات ‌بخش‌، مي‌توانيد وي‌ را جا به جا کنيد. محل‌ را به ‌طور کامل‌ جستجو کنيد تا از مصدوماني‌ که‌ به‌ مناطق‌ دورتر پرتاب‌ شده‌اند يا از آن هايي‌ که‌ به‌ خاطر منگي‌، بی ‌هدف‌ حرکت‌ کرده‌ و از محل‌ دور شده‌اند، غفلت‌ نکرده‌ باشيد. اگر مصدومي‌ در داخل‌ يا زير يک‌ وسيله‌ ی نقليه‌ گير افتاده‌ است‌، به‌ کمک‌ خدمات‌ آتش ‌نشاني‌ و نجات‌ احتياج‌ خواهيد داشت‌؛ بنابراين‌ به سرعت با اين‌ مراکز تماس‌ بگيريد.

 

نحوه ی برخورد با مصدومان‌ داخل‌ وسيله ی نقليّه‌

در زماني‌ که‌ شما مصدوم‌ را از نظر وجود آسيب هاي‌ بالقّوه ی تهديدکننده ی حيات‌ ارزيابي‌ مي‌کنيد، ناظران‌ مي‌توانند با نگه‌ داشتن‌ سر مصدوم‌، به‌ شما کمک‌ کنند. در برخورد با يک‌ مصدوم‌، ابتدا يک‌ ارزيابي‌ اوّليه‌ انجام‌ دهيد و در صورت‌ امکان‌، به‌ آسيب ‌هاي‌ تهديد کننده ی حيات‌ رسيدگي‌ کنيد. در مورد هر مصدومي‌ که‌ در حوادث‌ رانندگي‌ آسيب‌ ديده‌ است‌، هميشه‌ فرض‌ کنيد که‌ آسيب‌ گردن‌ (نخاع‌) وجود دارد و سر مصدوم‌ را تا رسيدن‌ نيروهاي‌ کمکي‌، با دست‌ نگه‌ داريد. در مدّتي‌ که‌ منتظر رسيدن‌ کمک هاي‌ تخصّصي‌ هستيد، علايم‌ حياتي‌ مصدوم‌ (سطح‌ پاسخ دهي‌، نبض‌ و تنفس‌) را کنترل‌ و ثبت‌ کنيد.

 

نحوه‌ ی برخورد با مصدومان‌ روي‌ جاده‌

پس‌ از اطمينان‌ از بي خطر بودن‌ اوضاع‌، مصدوم‌ را از نظر وجود آسيب هاي‌ تهديدکننده ی حيات‌ بررسي‌ کنيد. مصدوم‌ را فقط‌ در صورتي‌ مي‌توانيد جا به جا کنيد که‌ کاملاً ضرورت‌ داشته‌ باشد.

 

هشدار!

مصدوم‌ را حرکت‌ ندهيد، مگر وقتي‌ که‌ قطعاً ضرورت‌ داشته‌ باشد.

اگر لازم‌ باشد مصدوم‌ را حرکت‌ دهيد، روش‌ مورد استفاده‌ براي‌ جا به جا کردن‌ مصدوم‌ بسته‌ به‌ وضعيت‌ وي‌ و نيز وجود يا عدم‌ وجود نيروهاي‌ کمکي‌، فرق‌ مي‌کند (مبحث‌ «جابه‌جا کردن‌ بيماران‌» را ببينيد).

از يک‌ ناظر بخواهيد که‌ موقعيت‌ وسيله ی نقليّه‌ و مصدوم‌ را نشانه‌گذاري‌ کند؛ اين‌ اطلاعات‌ براي‌ پليس‌ مفيد است‌.

شماره نشریه:  شمیم نرجس شماره 11


تعداد امتیازات: (0) Article Rating
تعداد مشاهده خبر: (1505)

نظرات ارسال شده

هم اکنون هیچ نظری ارسال نشده است. شما می توانید اولین نظردهنده باشد.

ارسال نظر جدید

نام

ایمیل

وب سایت

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

Escort