دی ان ان evoq , دات نت نیوک ,dnn
پنجشنبه, 09 فروردین,1403

نبشتن ز گفتن مهم تر شناس!


نبشتن ز گفتن مهم تر شناس!

حدّ روایت من تا کجاست؟/فاطمه اکبری

 

 

نوشتن، سخنرانی کردن نیست؛ این نکته ی بسیار مهمّی است که نویسنده باید بداند وقتی قلم به دست می گیرد تا بنویسد، تا کجا و چه مقداری می تواند روایت کند. هر نویسنده ای پیش از نوشتن باید به این سؤال پاسخ دهد که: «حدّ روایت من تا کجاست؟»

نویسندگی، نوعی فیلم سازی است و نویسنده کسی است که دوربین او تبدیل به قلم می شود و صحنه ها را روی کاغذ سفید ثبت می کند؛ بنابراین، تنها تا آن جا می تواند توضیح دهد یا خبری را بیان کند که دوربین او مستقیم بتواند آن را ببیند. به عنوان مثال، اگر شما می خواهید دختری را که در اتاقی تنها نشسته، به نقطه ای خیره شده و چای می خورد توصیف نمایید، دیگر نمی توانید بگویید او به چه چیزی دارد فکر می کند، چرا که شما تنها بیرونِ او را می بینید نه درونش را.

در عالم واقع، امکان ندارد کسی بتواند فکر دیگران را بخواند، مگر این که متنی از زبان اوّل شخص نقل شود و راوی خود بگوید به چه چیزی فکر می کرده است؛ هم چنین راوی چیزهایی را که خارج از حوزه ی دید اوست ـ چون نمی تواند ببیند ـ نباید توصیف کند یا شرح دهد؛ امّا می تواند نشانه هایی را که بر مسأله ی مورد نظر دلالت دارند، بیان کند. چرا که انسان از دال می تواند به مدلول پی ببرد. به عنوان مثال، راوی نمی تواند با حضور در اتاقِ دختری که دارد چای می خورد، هم زمان از حضور زن و مردی در اتاقِ مجاور به طور مستقیم خبر بدهد ـ چرا که او آن ها را نمی بیند ـ امّا می تواند صدای آن ها را بشنود که با هم مشغول گفت و گویند. حال این سؤال مطرح می شود که چگونه می توانیم حرف های خودمان و یا حالات و روحیات و تصمیم هایی را که شخصیت های داستان می گیرند، برای خوانند ی خود بیان کنیم؟

در پاسخ می گوییم: بله شما می نویسید تا همه چیز را بگویید، امّا راه گفتن همه چیز، روایت گری مستقیم نیست، بلکه با استفاده از امکانات مختلفی که نوشتن در اختیار شما می گذارد، می توانید حرف های ناگفته ی خود را بیان کنید؛ نمادها، نشانه ها، گفت و گوهای مستقیم و نقل قول های غیرمستقیم، لحنِ صدا، چینش تصاویر ،فضا، شخصیت پردازی، نام ها و معانی آن ها و بسیاری دیگر از امکانات نویسندگی، به شما این اجازه را می دهند که به طور ضمنی حرف خود را بزنید.

نتیجه: قبل از نوشتن، به امکاناتی که نویسندگی در اختیار شما می گذارد، بیندیشید. نوع کار خود را بشناسید و با توجّه به حوزه ی دید و اختیارات منطقی خود سخن بگویید. نویسندگی هنری است که همه ی فنون و امکانات پیشرفته را برای بیان همه ی افکار شما در اختیارتان می گذارد، منتهی باید پیش از کار این فنون را یاد بگیرید و روش استفاده از آن ها را تمرین کنید.

شماره نشریه:  شمیم نرجس شماره 11


تعداد امتیازات: (0) Article Rating
تعداد مشاهده خبر: (1520)

نظرات ارسال شده

هم اکنون هیچ نظری ارسال نشده است. شما می توانید اولین نظردهنده باشد.

ارسال نظر جدید

نام

ایمیل

وب سایت

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

Escort