دی ان ان evoq , دات نت نیوک ,dnn
جمعه, 10 فروردین,1403

مردان علم


مردان علم

پایداری میرزا مهدی نراقی در تحصیل علم

حاج میرزا مهدی نراقی صاحب «معراج السعاده» و کتب دیگر در ایام تحصیل بی نهایت فقیر و تهی دست بود به حدی که برای مطالعه قادر به تهیه ی چراغ روشنایی نبود و می رفت از چراغ هایی که در جاهای دیگر مدرسه بود استفاده می کرد و هیچ کس از حال او با خبر نبود. با این سختی و تنگی معاش در تحصیل علوم به قدری جدی و کوشا بود که هر چه از موطنش به او نامه می رسید، سر نامه را باز نمی کرد و نمی خواند، از ترس این که مبادا حرفی و مطلبی نوشته باشند که باعث تفرقه ی حواس و مانع وی از درس باشد و همه ی نامه ها را به طور در بسته زیر فرش می گذاشت. پدر او به نام ابوذر از عاملین حکام و پاکار بود. تصادفاً او را کشتند. خبر قتل پدرش را برای او نوشتند؛ آن مرحوم طبق معمول نامه را نخوانده، زیر فرش گذاشت. چون بستگان وی از او مأیوس شدند، کاغذی به استادش نوشتند تا واقعه را به او خبر بدهد و او را برای اصلاح ترکه و ورثه ی پدر بفرستد. چون مرحوم نراقی به درس حاضر شد استاد را گرفته خاطر دید، عرض کرد: چرا مهموم و غصه دار هستید؟ استاد جواب داد: شما باید به نراق بروید. عرض کرد: برای چه؟ گفت: پدرت مریض است. مرحوم نراقی گفت: خدا او را حفظ می فرماید، شما درس را شروع کنید. استاد به کشته شدن پدر او تصریح کرد و امر کرد که حتماً باید به نراق برگردد؛ پس آن مرحوم به نراق رفت و فقط سه روز در آن جا ماند و دوباره برگشت و به این ترتیب تحصیل کرد تا رسید به آن پایه از علم و فضل که خارج از توصیف است. (نعمت الله حسینی، 1372: ص58)

 

سید نعمت الله جزایری و استقامت او در تحصیل علم

مرحوم سید نعمت الله جزایری یکی از شاگردان و نزدیکان مرحوم مجلسی در تحصیل علم، زحمت و مشقت زیادی کشید. در اوایل تحصیل چون قادر نبود چراغ تهیه کند، برای مطالعه از روشنایی ماه استفاده می کرد و از کثرت مطالعه در ماهتاب و کثرت نوشتن، چشمانش ضعیف شد. برای قوت نور چشم از تربت مقدسه ی حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) مانند سرمه به چشمانش می کشید و به برکت آن تربت، چشمش روشن می شد.

مرحوم محدث قمی پس از نوشتن این مطلب می فرماید: این احقر نیز هرگاه در اثر مطالعه و نوشتن زیاد چشمم ضعف پیدا می کند، به تربت مراقد ائمه ی اطهار (علیهم السلام) تبرک می جویم و گاه گاهی با مس نمودن کتاب های احادیث و اخبار، بحمدالله چشم هایم تا به حال در نهایت قوت و روشنی است. امیدوارم در دنیا و آخرت چشمم به برکات ایشان روشن باشد. (نعمت الله حسینی، 1372: ص59)

 

شدت علاقه ی خواجه نصیرالدین طوسی به کسب علم

نوشته اند مرحوم خواجه نصیرالدین طوسی، آن چنان به تحصیل علوم عقلی و دینی علاقه داشت که شب ها کمتر به خواب می رفت و کتب متنوع و گوناگون در نزد خود می گذاشت و اگر از یکی خسته می شد به دیگری می پرداخت و برای آن که کسالت را از خود دور سازد همیشه شب ها نزد خود آب داشت و با آن رفع کسالت و خواب می کرد و در این شب ها و در این مواقع بود که به کشف معضلات و مشکلات علمی نائل می آمد و از شدت فرح و انبساطی که در آن حالت وی را رخ می داد فریاد می زد: «أینَ أبناءُ المُلُوک من هذه اللّذه» و شاید خواجه نصیر در دو بیت شعر مشهور خود اشاره به همین دوران شیرین زندگی خود نموده باشد که در خصوص کناره گیری از لذت های زندگی و بی اعتنایی به بود و نبود آن و تمرکز افکار در یک نقطه و هدف عالی یعنی مطالعه و درس، می فرماید:

لذات دنیوی همه هیچ است نزد من                                             در خاطر از تغیر آن هیچ ترس نیست

روز تنعم و شب عیش و طرب مرا                                                غیر از شب مطالعه و روز درس نیست

سید حسین بروجردی در نخبه المقال تاریخ ولادت و مدت عمر خواجه را به حساب ابجد در ضمن شعری چنین گفته است:

ثم نصیرالدین جده الحسین                                               العالم النحریر قدوه الزمن

میلاده (یا حرز من لا حرز له)                                              و بعد (داع) قد اجاب سائله

جمله ی یا حرز من لا حرز له به حساب ابجد می شود 75 سال که مدت عمر اوست. (نعمت الله حسینی، 1372: ص60)

 منبع:

نعمت الله حسینی، مردان علم در میدان عمل، قم، انتشارات اسلامی، 1372، صص60-58.

شماره نشریه:  شمیم نرجس شماره 14


تعداد امتیازات: (0) Article Rating
تعداد مشاهده خبر: (1580)

نظرات ارسال شده

هم اکنون هیچ نظری ارسال نشده است. شما می توانید اولین نظردهنده باشد.

ارسال نظر جدید

نام

ایمیل

وب سایت

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

Escort